Een scoliose is een 3D-rotatievervorming van de wervelkolom en romp. Meestal wordt de specifieke oorzaak van een scoliose niet gevonden, dit wordt de ‘idiopathisch scoliose’ genoemd. Bij ernstige vervormingen kan het lijden tot grote gevolgen in termen van beperkingen, pijn en een negatief zelfbeeld.
Het meest voorkomende type; de idiopathische scoliose ontwikkelt zich bij gezonde kinderen, meestal bij meisjes en vaak tijdens de vroege puberteit.
De ontwikkeling van een scoliose kan niet worden voorkomen. Door vroegtijdige signalering en diagnostiek kan eerder worden gestart met de juiste therapie. Dit bestaat uit brace en/of scoliose specifieke oefentherapie (Schroth). Het doel hiervan is om de scoliose te corrigeren of te stabiliseren. Indien de scoliose 40gr of meer is, dan kan je aanmerking komen voor een operatie. In 9 van de 10 gevallen is een scoliose vrij mild van aard en is een ingrijpende behandeling niet nodig. Toch is het belangrijk het verloop van de scoliose vooral tijdens de puberteit goed te blijven volgen tot iemand is uitgegroeid. Pas dan zal de bocht gaan stabiliseren.
Het is lastig om de toekomstige ontwikkeling van een scoliose te voorspellen, maar de leeftijd en het geslacht zijn een belangrijke factor. Hoe jonger het kind is wanneer de scoliose zich ontwikkeld, hoe groter het risico op toename tijdens de verdere groei.
Op latere leeftijd kan botontkalking (osteoporose) een nadelig effect hebben op de scoliose.
Het Scoliose Handboek is geschreven voor patiënten en professionals.